Meditatie

De enige Weg ‘Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg’ …
(Joh. 14:6a)

Iedereen heeft het wel eens meegemaakt, dat hij de weg niet meer wist. Gelukkig komt zoiets meestal weer goed.

Maar nu zijn we ook in geestelijk opzicht de weg kwijt geraakt. De weg naar God, Die wij hebben verlaten. In ons bondshoofd Adam zijn we totaal van de weg geraakt. De weg, die als eindbestemming had eeuwig leven met God. Hebben we geleerd: ik ben door eigen schuld van de weg geraakt en nu kan ik de weg tot God nooit meer terugvinden?

Waar Gods Geest zaligmakend werkt, daar ontstaat Godsgemis. Bevindelijk, in je hart, leer je dat je God kwijt bent. Je mist God en kunt Hem niet meer missen! Je gaat Hem zoeken en doet er alles aan om de weg tot God te vinden.

De ontdekte zondaar meent al een eind in de goede richting te zijn, als hij de weg van de werken der Wet inslaat. Maar vroeg of laat komt hij erachter dat deze weg voorgoed is afgesloten. Wanhoop maakt zich meester van zo’n zondaar, die met al zíjn eigen wegen tot God is doodgelopen. Is dat ook uw en jouw ervaring geworden? ‘k Ben hopeloos verdwaald. Al mijn wegen zijn afgesneden. Met al mijn zoeken ben ik hoe langer hoe dichter bij de rand de eeuwige afgrond gekomen. Maar dan dat wonder:

Als mij geen hulp of uitkomst bleek,
Wanneer mijn geest in mij bezweek,
En overstelpt was door ellend’,
Hebt Gij, o HEER’, mijn pad gekend.

De zondaar vraagt en roept om een weg, bij God vandaan. Is er nog een weg (middel), om de straf te ontgaan en wederom tot genade te komen? Dan wordt het dé tijd, dat de woorden van onze overdenking klinken. Klonken die woorden voor die tijd dan niet? Jawel … maar je hoorde ze niet … Ik ben de Weg (…). Niemand komt tot de Vader dan door Mij.

Lezer(es), deze Weg is een geheel unieke Weg. Onze wegen om God te zoeken lopen altijd van beneden naar boven. Maar dé Weg, de enige Weg tot God, Die komt van God. Die komt van Boven en die gaat naar beneden. Naar de onpeilbare diepten van onze verlorenheid - eeuwig wonder! - om vervolgens weer terug te keren naar Boven en te eindigen in God. Herkent u deze weg? Christus is die Weg! Want heeft Hij niet deze weg van vernedering en verhoging willen gaan voor de Zijnen, voor wéglopers? Voor verdwaalden en afgedwaalden? Zo is Hij de Weg tot God geworden. Ja, de Weg tot in God, tot in Gods Vaderhart. Een weg, die Hij met Zijn eigen bloed heeft ingewijd. Immers zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving.

Er komt moed in de moedeloze zondaar, hoop in de hopeloze als hij Déze Weg mag zien liggen. Als hem de mogelijkheid van zalig worden in Christus geopenbaard wordt. Maar daarmee is hij nog niet óp de Weg en geldt nog steeds: Buiten die Weg, buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. Ik moet in Christus zijn! Maar hoe kom ik op de Weg? Zie de zondaar eens lopen en nog eens lopen. Maar hoe hij ook loopt, hij vindt Hem niet.

Waarom de Heere zo doet? Hij wil afsnijden van eigen wegen en overzetten op de Weg. Wat een onverdiende zaligheid wanneer onze voeten op de Weg der zaligheid worden geplaatst. Het is een Weg die overgoten is met Vaderlijke gunst. Want de Vader sprak van Zijn Zoon, Die de Weg is: Deze is mijn geliefde Zoon in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb.

Lezer(es), ziet u geen weg meer? … Zie, hier is De Weg! Gods Geest neme u heden bij de hand en leide u op de enige Weg van het behoud. Of het dan verder vanzelf gaat? Ach, nóg minder dan voor die tijd! Allen, die de Weg der zaligheid in Christus betreden, moeten in het lopen geholpen worden. En als ze struikelen, worden ze door Hem weer opgericht. Zo maakt Hij het steeds opnieuw waar voor dezulken: Ik ben de Weg. Van het begin tot het einde.
Christus zegt niet: Ik wijs de weg. U moet zelf maar zien, hoe u er op komt en hoe u er op blijft. Nee, Ik ben de Weg. Hij zegt ook niet: Ik ga u voor op de weg. Want dan zou Hij alleen maar een Voorbeeld zijn, dat we zo goed mogelijk moeten navolgen. Hij zegt evenmin: Ik ben een weg. Er is ook nog wel een andere manier om tot God te komen dan door Mij. Zo hoor je het in onze tijd heel veel. Nee, Jezus zegt: Ik ben dé Weg. Een andere Weg is er niet. Want er is één God, er is ook één Middelaar Gods en der mensen, de Mens Christus Jezus; Die Zichzelven gegeven heeft tot een rantsoen voor velen.

Zoals een weg het verkeer draagt, zo draagt Christus als dé Weg de Zijnen tot God. Ja, als de Weg, draagt Hij zorg voor het geestelijke verkeer tussen God en de zondaar en de zondaar en God. Op deze Weg is er hemelverkeer!
O lezer(es), wat zal het vreselijk zijn, de Weg geweten en niet bewandeld te hebben. Zij worden met vele slagen geslagen. Daarom: Bekeert u van uw boze wegen. Vliedt de toekomende toorn van God! En Jezus zeide: Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan; want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt. En Jezus zeide: Ik ben de Weg.
Wat ligt hierin een hartelijke aansporing om voor het eerst of opnieuw te smeken:

En doe mij toch met vaste schreden
Den Weg ter zaligheid betreden.

Ds. D. Zoet